miércoles, 31 de marzo de 2021

niño de viento

 Niño de viento
 y silencios rotos,

 no grites tu angustia
 más,

 y juega en la tranquilidad
 de tu sonrisa

 una vez más.




 El aire te ha regalado
 un beso,

 llévatelo
 antes de que se ponga
 el sol. 


 

15 comentarios:

  1. Qué precioso poema Amapola!!

    Mi enhorabuena

    Besos

    ResponderEliminar
  2. Bravo Amapola muy lindo tu poema. Un besazo.

    ResponderEliminar
  3. Una ternura extrema tu poema, tu corazón es capaz de crear esto y mas.
    Un abrazo Amapola se feliz

    ResponderEliminar
  4. Más tierno imposible.
    Me ha gustado mucho.

    Besos.

    ResponderEliminar
  5. Precioso, te llega tan hondo como desde donde sale.
    Un abrazo

    ResponderEliminar
  6. pura belleza ,nos llega profundamente ,besos

    ResponderEliminar
  7. Impresionante. De lo mejor que te leído, amiga. En esa línea de poema estás vos Amapola.

    Abrazo admirado.

    ResponderEliminar
  8. como me ha gustado ese niño y ese deseo para el hecho poema.. Precioso querida Amapola!!Este estilo tuyo me gusta muchísimo!!!

    ResponderEliminar
  9. Simplemente hermoso Amapola.
    Un beso.

    ResponderEliminar
  10. Que el niño atesore ese beso tan bonito.

    Un abrazo, Amapola

    ResponderEliminar
  11. Qué preciosidad Amapola. Me ha encantado este poema.
    Besos

    ResponderEliminar

Un saludo a quien visite mi blog.
Si quieres puedes dejar un comentario, se agradecerá un poco de luz.